Ik voorspel… dat je met een knappe, rijke vreemdeling trouwt! (Toekomstvoorspellingen)

Sommige mensen gaan naar een medium in de hoop te horen wat hen te wachten staat, hoe hun toekomst eruit zal zien. Maar wat mij betreft, waagt een goed medium zich daar überhaupt niet aan. (De vraag is sowieso of onze toekomst een vaststaand gegeven is, of dat deze nog gemaakt moet worden. Maar dat terzijde.)
Ik heb zelf in de afgelopen jaren meerdere toekomstvoorspellingen gekregen. Ook al nam ik ze niet écht serieus, stiekem hield ik ze toch in m’n achterhoofd. En toen een bekend medium mij iets voorspelde, dacht ik stilletjes: zij is zo goed, dan zal het wellicht toch wél kloppen? (Vooral het deel dat mij wel aansprak ;) Een aantal van de mij gedane voorspellingen is inderdaad uitgekomen, maar meer dan de helft ook niet. Zoals die baan die ik bij de Universiteit Leiden zou krijgen, hmmm...
Naast dat voorspellingen vaak niet uitkomen, wil je als medium vooral niet dat iemand z’n keuzes op jouw voorspelling baseert: “Leuk dat je binnenkort gaat trouwen, maar over vijf jaar ga je weer scheiden. Geniet van je bruiloft!” Hmmm.. kweenie…
In de allerlaatste plaats wil je iemand bang maken. Een vrouw vertelde eens dat haar voorspeld was dat ze op haar vijfenzestigste een hartaanval zou krijgen, met als gevolg dat ze vanaf haar vijfenzestigste verjaardag constant in de stress zat. Bij ieder klein pijntje dacht ze: zou dit het zijn? Pas toen ze zesenzestig werd, haalde ze opgelucht adem. Dat wil je toch niemand aandoen?
Ik vind dat ik wel uitspraken mag doen in de trant van: ik zie dat je mogelijk capaciteiten hebt als… (leerkracht/dolfijnentrainer/ballonvaarder/bonbontester)… zou je daar misschien iets mee willen? Dan kan iemand zelf beslissen wat hij of zij ermee doet!

Wat is een medium?

In een gemiddelde Hollywoodfilm is een medium een exotische vrouw die in een paars gewaad via haar glazen bol in ‘n schimmig kamertje de toekomst voorspelt. Op het hoogtepunt van het consult draaien haar ogen in extase weg en flakkeren de brandende kaarsen hoog op. Mogelijk schieten er vreemde energieën door de kamer, of breekt er met luid gekraak een glas of een spiegel.
Spoiler alert: als je bij mij een consult boekt, ontvang ik je overdag of ’s avonds bij mij thuis (of via Skype, dat kan ook) in onze woonkamer. Mogelijk wel met kaarsjes aan, voor de gezelligheid. Als je er héél blij van wordt, wil ik best mijn paarse jurk aantrekken, maar over het algemeen draag ik gewoon een nette broek en een trui. Er staat zeker glaswerk op tafel, maar daar schenk ik graag koffie of thee voor je in. Zodra jij je op je gemak voelt, stem ik me af op mijn intuïtie en vertel ik je wat ik aan je door mag geven. Dat doe ik vanuit een goede vibe, maar niet in een tranceachtige staat. Het ziet er waarschijnlijk uit alsof ik je dingen vertel die ik in mijn oor gefluisterd krijg. Naderhand kun je me er gewoon vragen over stellen. Nog steeds niet gerustgesteld? Ik kan, godzijdank, niet je gedachten lezen of zien wat voor kleur onderbroek je draagt ;). Maar misschien kan ik je wél een boodschap geven die je meer helderheid en inzicht geeft in een kwestie waar jij tegenaan loopt. De boodschap is in ieder altijd liefdevol en positief.

De tentakeltruc

Net zoals veel andere hooggevoelige mensen (Hsp’ers) heb ik de neiging om continu mijn omgeving in de gaten te houden, te ‘scannen’ als het ware. Ik hoor iets en kijk op om te zien waar het geluid vandaan komt. Beweging in mijn ooghoek? Wie is dat dan? Zo heb ik, als ik niet oplet, mijn aandacht de hele dag bij de buitenwereld en niet bij mezelf. En geef ik m’n energie eigenlijk steeds weg. Geen wonder dat ik het, als veel andere Hsp’ers, vermoeiend vind om in groepen mensen te zijn.
Een tijdje geleden gaf ik een consult aan N. Zij vertelde me dat ze na haar werk zo ontzettend moe was. Meer dan in verhouding stond tot de inhoud van haar werkdag. Ik heb haar toen de ‘tentakeltruc’ uitgelegd. Die is heel simpel. Je stelt je voor dat je allerlei tentakels hebt die, als een soort telescoopjes, je omgeving in de gaten houden. In gedachten trek je die tentakels helemaal in, naar je lijf toe. (Alsof je een ouderwetse radioantenne inschuift.) Zo houd je je aandacht en energie makkelijker bij jezelf! (Mocht het voor je gevoel niet lukken om je antennes in trekken, richt ze dan op jezelf, dan werkt ook.) Ik hoorde naderhand van N. dat ze veel baat heeft bij deze truc. Mooi, dat scheelt een hoop energie!